Klanten vertellen

Met de fendt 465 naar Duitsland

 

Aanbod nieuwe caravans

 

Home » Met de fendt 465 naar Duitsland

Riet en Ren Numan vertellen

Riet en Ren Numan vertellen over hun vakantie. Met hun Fendt 465 reizen ze naar het zuiden van Duitsland.

 

Dit jaar wilden we iets dichter bij huis blijven en eens niet naar ons vakantieland Italië gaan. We besloten een camping te zoeken in Zuid-Duitsland tussen München en Salzburg. Mocht het niet bevallen dan zijn we dicht bij onze route via de A12 richting Innsbruck en dan Italië. De campings aan de “Chiemsee”  vonden we te druk,  dus verder zoeken in de ACSI campinggids. Zo vonden “Strandcamping Waging am See”. We hadden besloten niet verder dan 500 kilometer op een dag te rijden en daarom dus een overnachting gepland op campingpark “Wertheim-Bettingen am Main”.

Rond 09.00 uur caravan aangekoppeld en met vakantie gevoel vertrokken met ons  hotel op wielen naar camping “ Wertheim-Bettingen am Main”. Om 15.30 uur waren we op de camping. Gelijk afrekenen en een plekje zoeken met uitzicht op de “Main”. Stoelen uit de caravan en een lekker koud biertje.

Het fijne van deze camping is dat je een plekje kunt zoeken en de combinatie aangekoppeld kunt parkeren.

 

 

De volgende dag bij de campingwinkel verse broodjes gehaald. Ons ontbijt met een lekkere bak verse koffie was dus weer geregeld.  Om 08.00 uur weer vertrokken richting München. Rond 15.00 uur waren we bij de afslag “Traunstein”  op de A8 tussen München en Salzburg. Helaas was de weg tussen “Traunstein” en “Waging” afgesloten en moesten we een weggetje volgen waar je met de lossen auto al op moet letten. Boven op de heuvel bij een kroeg op de kruising hadden ze blijkbaar al meer mensen langs zien komen die naar “Waging” op weg waren. Zonder te vragen wezen ze ons al de weg.

Op “strandcamping Waging am See” aangekomen, werden vriendelijk ontvangen en kregen we de plattegrond mee waarop de vrije plaatsen waren aangegeven.

We hebben strategisch gekozen voor een mooie plaats niet te ver van toiletten, strand en restaurant.  Een mooie plaats van 110m2 aan pad Anna plaats 15. Eerst alles uitpakken en aansluiten. Luifeltje uitgedraaid, kleedje neerleggen, stoelen op z’n plek en dan is het tijd voor een lekker bakje koffie.  

De volgende dag de camping verkennen. Via de super schone toiletten, campingwinkel en voortreffelijk restaurant bij het meer aangekomen. Wat een adembenemend uitzicht over het meer en de aangrenzende Alpen.
De eigenaar is een kunst liefhebber, dat vind je hier verspreid over het terrein terug. Erg mooi dit zonnepaviljoen aan het strand bij de zonneweide.

Op de receptie ligt erg veel informatie over bezienswaardigheden in de omgeving. Een paar foldertjes meegenomen en terug naar de caravan om daar uit te zoeken wat we graag willen bekijken. Op pad “Anna” aangekomen zag ik dat er nieuwe buren

waren aangekomen  Zo’n klein “Knausje” heb ik nog nooit gezien. We zijn natuurlijk benieuwd  wat een caravanbouwer allemaal in zo’n dobbelsteentje kan bouwen. Dus even aan de buurman voorstellen en netjes vragen of we even in de caravan mogen kijken. Heel klein, maar alles wat je nodig hebt is aanwezig.

De familie komt uit München en blijken veel vrijwilligers werk voor Clini Clowns te doen. Ze vroegen of wij dat in Holland ook kennen. Zo komt het gesprek op KIKA (kinder kanker fonds) en dat onze caravandealer (Holiday Sport in Lochem) bij elke afgeleverde caravan de klant een KIKA beer cadeau geeft en een donatie doet aan het KIKA fonds. Dit vinden ze erg bijzonder en de kinderen willen wel samen met de beer op de foto die ze willen laten zien aan hun collega’s bij Clini Clowns.

De buurman zag dat ik de foldertjes bij mij had en vraagt of we al wat hebben uitgezocht. We hadden de folders nog niet bekeken maar wilde wel een fietstocht rond het meer gaan doen. De buurman adviseert ons dan een kleine omweg te maken via Gaden naar de “Maria Wallfarthkirche” op de Muhlberg. Vanaf daar heb je een mooi uitzicht over het meer. Omdat we het kerkje toch wel willen bekijken, besluiten we de korte route rond het meer te nemen via “Tettenhausen”. Deze route is 18 kilometer, maar met de omweg naar het kerkje wordt het ongeveer 25 kilometer. Fietsbanden opgepompt, drinken mee en op pad. Het blijkt toch nog een aardige klim te zijn naar het kerkje, maar je wordt beloond met een prachtig uitzicht. 

Na ook het kerkje van binnen te hebben bekeken weer op de fiets gestapt en berg af richting meer. Het is een mooie maar ook erg warme dag. Maar goed dat we water hebben meegenomen, dus regelmatig stoppen om wat te drinken. Overal waar je kijkt heb je wel uitzicht op het meer of in de verte de Alpen.

Na ongeveer een uur fietsen komen we in “Tettenhausen” en zien we een leuk restaurant  met een gezellig terras aan het meer. Van het fietsen wordt je toch wel een beetje hongerig en we hebben ook wel trek in een lekker koud biertje (ons gekoelde water was intussen al erg warm geworden). We zien een leuk plekje met een prachtig uitzicht op onze camping aan de andere kant van het meer.

Dus bij de ober een biertje bestelt en de menukaart gevraagd. Er staan een paar lekkere vis gerechten op de kaart maar we hebben geen zin ze zelf te vangen ook al zitten er genoeg in het heldere water.

Omdat we nog een stuk moeten fietsen naar de camping maar een lichte maaltijd bestelt. Een overheerlijke salade met gebakken camembert en als toetje nog maar een lekker koud biertje.

De volgende dag gaan we eerst boodschappen doen in Waging en de rest van de dag lekker luieren aan het meer. Dus fiets gepakt en op naar het dorp. Het is een lekker ritje, wat beloond worden met een kop koffie en een stuk eigengemaakte taart bij “Oswald” op de hoek van het gemeentehuis en de kerk. Een leuk terrasje met een fraai uitzicht op de typische Beierse huizen.

De rest van de dag aan het meer doorgebracht. Een poosje in de zon en dan de schaduw weer opzoeken. We hebben de dag afgesloten met een hapje op het terras in het meer van het restaurant.

 

Bij de receptie heb ik nog een folder van de gevonden van de Grossglockner te bereiken via de Hochalpenstrasse. Omdat de rit er naar toe toch wel een 1 ½ uur rijden is hebben we besloten dit voor de volgende week te plannen. Het is deze week zulk mooi weer, erg warm, om de omgeving verder met de fiets te verkennen.

Vandaag vroeg opgestaan en op weg naar de Grossglockner. Het is druk onderweg en er zijn veel wegwerkzaamheden.  Het koste ons ruim 2 uur om bij de Hochalpenstrasse te komen. Na de tol te hebben betaald kunnen we aan de klim beginnen.

Het uitzicht is geweldig. Soms zie je over de motorkap van de auto de zijkant van de weg niet meer en kijk je naar de bergen verder weg of zie alleen maar de blauwe lucht. Boven de boom grens aangekomen begint het te betrekken en rijden we regelmatig door de wolken. Uiteindelijk toch aangekomen op de Kaiser Franz-Josefs-Hohe.

Eerst even wat drinken in het restaurant en dan de omgeving bekijken (wat er van te zien is door de wolken). Toch nog wel leuke dingen gezien. Omdat je niet van vergezichten kunt genieten, kijk je regelmatig naar beneden. Zo ontdekken we ineens een murmel tier familie die rustig tussen het gras en de rotsen rondscharrellen. Blijkbaar gewend aan mensen want ze trekken zich niks aan van al die nieuwsgierige mensen. Op een gegeven ogenblik trekt de bewolking een beetje op en kan ik een van de weinige foto’s maken van de ”Pasterze Gletscher” of wat er nog van over is. Het blijkt dat deze gletsjer door opwarming van de aarde erg snel smelt en een stuk kleiner is geworden.

Na een paar uur op de Franz-Josefs-Hohe te hebben doorgebracht wordt het weer tijd richting ons 5 sterren hotel op wielen te vertrekken. Het blijft bewolkt en het begint ook stevig te regenen en we willen graag zonder brokken weer de berg af rijden. Na tientallen haarspeltbochten gelukkig heel beneden aangekomen. Nu zijn we wel weer toe aan een kopje koffie, dus even gestopt bij het restaurant aan het eind van de Hochalpenstrasse om even bij te komen van het spannende bochtenwerk.
Het blijft stevig regen, dus op ons gemak terug gereden naar de camping. Daar was het dus de hele dag mooi weer geweest.
De rest van de week weer lekker geluierd een boek gelezen van het leven van “Mozart”. Dit speelde zich voor het grootste deel af in Saltzburg. Aangezien dit niet zo ver van onze camping is, nog maar eens bij de receptie gevraagd hoe ik dan het beste kan en rijden en waar we de auto makkelijk  kunnen parkeren. Het advies is de auto te parkeren in de Altstadgarage onder de “Monchsberg” (Hildmannplatz 1).
Bij het verlaten van de receptie viel mijn oog op een brochure van “Leading Campings”. Dus meegenomen en onder de luifel doorgelezen. Leading Campings is in 1994 opgericht met als doel het imago van camping vakantie bij het grote publiek te verbeteren.  Op dit moment hebben ze een selectie van 36 campings die de beste zijn in hun regio. Voor eenmalig tien euro koop je een LeadingClub Card. Hiermee heb je een aantal voordelen bij de aangesloten campings. Wat ons aanspreekt is de latere check-out mogelijkheid op de aangesloten campings. Verder krijg je voor elke euro die je voor je verblijf op de camping betaald een bonuspunt. Afhankelijk van je aantal bonuspunten kun je een gratis overnachting krijgen na elke tiende nacht, of een welkom ontbijt.

Saltzburg, Hildmannplatz in de navigatie ingevoerd en onderweg naar Salzburg. Het is ongeveer 45 minuten rijden vanaf de camping. Door de duidelijke uitleg bij de receptie is de Altstadgarage snel gevonden. Auto geparkeerd en te voet de berg verlaten richting Altstad. Als je de garage uitloopt lijkt het of je 2 eeuwen in de tijd teruggaat. Ik herkende gelijk de omgeving zoals deze is beschreven in het boek van Mozarts leven, wat ik onlangs had gelezen.  Het plein voor de Dom en de Dom zelf. 

Na een bijdrage te hebben gegeven voor het onderhoud aan de Dom willen we deze ook van binnen bekijken. De ruimte gewelven en rijke versieren zijn indrukwekkend. Om er een mooie foto van te maken ben ik maar even op mijn rug gaan liggen. Sommige mensen vonden het vreemd maar er zijn er natuurlijk altijd een paar die het voorbeeld volgen. 

Uiteindelijk toch al dit moois maar weer achtergelaten en rond de Dom gelopen.Zo komen we bij een plein waar een beeld staat van de man die door heel Salzburg tegenkomt, alles draait hier om “Mozart”. Het plein ziet er nog uit als in Mozarts tijd. Split en kinderkopjes en niet te vergeten het geluid van paardenhoeven en de lucht van paardenpoep. Nog even wat winkeltjes bekeken en een leuk terrasje gevonden. Tijd voor een lekker koud biertje (soorten genoeg hier).

Ook hier wordt natuurlijk getrouwd en willen de bruidsparen graag op de foto met Mozart op de achtergrond. Het Chinese bruidspaar maar niet op de foto gezet, maar de koetsier wil wel even poseren met z’n mooi versierde paarden en koets.

         

Vanaf het plein langs de rivier de “Salzach” verder gelopen naar de oude binnenstad. Dit  ziet er ook weer uit zoals het in het boek over “Mozart wordt beschreven. De oevers van de rivier en de nauwe steegjes bestraat met kinderkopjes. Via een van de stadspoorten komen we op een klein pleintje waar we een leuk restaurantje vinden waar we een hapje kunnen eten met uitzicht op het “Geburtshaus Mozarts”. 

 

 

Het was inmiddels al laat geworden en we vinden tijd worden terug te gaan naar de camping. De volgende dag de fietsen ingeklapt en in de auto gezet en verder wat rommel opgeruimd want morgen gaan we terug naar huis. Het was een leuke vakantie en een geweldige camping in “Waging am See”. We komen hier zeker nog een keer terug, er is hier nog genoeg te bekijken.

Tot onze verrassing kregen we in januari een brief van “LeadingCampings” dat in de maand december ons kaartnummer als winnaar van de maand was getrokken. In 2014 mogen we een week gratis naar camping “Wulfener Hals” aan de noord Duitse kust.  

Inmiddels 14 dagen geboekt. Misschien weer een reden een leuk vakantie verhaal te schrijven, misschien is ook deze camping aan te bevelen. Dit is dan eind van dit jaar te lezen op de site van Holiday Sport, winnaar Caravanbedrijf van het jaar.